Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

μόνη

βασανίζομαι, τρελαίνομαι, χτυπιέμαι.
θέλω να ανοίξω την πόρτα, να φύγω και να χαθώ.
είμαστε μόνοι μας και πρέπει να μάθουμε να ζούμε μόνοι μας.

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Λείπουν

Λείπουν τα όμορφα βλέμματα και τα χαζά χαμόγελα, και τα Σ αγαπώ.
Λείπει ο Έρωτας.

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Μαίρη Χρονοπούλου - Υπάρχει κάπου ένα παιδί


Υπάρχει κάπου ένα παιδί
που εμένα περιμένει
Πείτε του όποιος θα το δει
να μη με περιμένει,
γιατί όλοι οι δρόμοι κλείσανε
Καρδιά, σε φυλακίσανε.
Καρδιά, σε φυλακίσανε
τώρα που οι δρόμοι κλείσανε.
Το ξέρω άναψα φωτιά
μέσα στα σωθικά του
Διαβάτη σβήσ' του τη φωτιά
να μην τον ρίξει κάτου.
Αχ Θεέ μου να 'χε μπόρεση
να μου΄δινε συγχώρεση.
Να μου 'δινε συγχώρεση
Θεέ μου και να 'χε μπόρεση.


.

Το πρωί είναι όλα όμορφα. Έχω ξεχάσει γιατί θόλωσα τη προηγούμενη νύχτα.
Η νύχτα όμως που έρχεται είναι πάντα σαν την χθεσινή.
Κανένα πάρτυ, κανένα χαμόγελο.



Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Σωτηρία Μπέλλου - Άνοιξε Άνοιξε



Το παράθυρο κλεισμένο,
σφαλισμένο, σκοτεινό,
για ποιο λόγο δεν τ' ανοίγεις
πεισματάρα, να σε 'δω;

Άνοιξε, άνοιξε,
γιατί δεν αντέχω,
φτάνει πια, φτάνει πια
να με τυραννάς.

Ξεροστάλιασα στ' αγιάζι
ώρες να σου τραγουδώ,
η καρδιά μου φλόγες βγάζει,
μα δε βγαίνεις να σε 'δω.

Άνοιξε, άνοιξε,
γιατί δεν αντέχω,
φτάνει πια, φτάνει πια
να με τυραννάς.




Στίχοι: Γιάννης Παπαϊωάννου, Ψηλός, Πατσάς
Μουσική: Γιάννης Παπαϊωάννου, Ψηλός, Πατσάς
Πρώτη εκτέλεση: Σωτηρία Μπέλλου & Στελλάκης Περπινιάδης ( Ντουέτο )

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

William Burroughs

"Ίσως κάθε απόλαυση να είναι απλά ανακούφιση."

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Jacques Prévert - Πρωινό Γεύμα

 Jacques Prévert
ΠΡΩΙΝΟ ΓΕΥΜΑ

Έβαλε τον καφέ
Στο φλιτζάνι
Έβαλε το γάλα
Στο φλιτζάνι με τον καφέ
Έβαλε τη ζάχαρη
Στον καφέ με το γάλα
Με το κουταλάκι
Γύρισε
Ήπιε τον καφέ με το γάλα
Και ξανάφησε το φλιτζάνι
Χωρίς να μου μιλήσει
Άναψε
Ένα τσιγάρο
Έκανε δαχτυλίδια
Με τον καπνό
Έβαλε τις στάχτες
Στο τασάκι
Χωρίς να μου μιλήσει
Χωρίς να με κοιτάξει
Σηκώθηκε
Έβαλε
Το καπέλο του στο κεφάλι του
Έβαλε
Το αδιάβροχό του
Γιατί έβρεχε
Κι έφυγε
Μέσα στη βροχή
Χωρίς μια κουβέντα
Χωρίς να με κοιτάξει
Και ’γω πήρα
Το κεφάλι μου μέσα στα χέρια
Κι έκλαψα.